“ชานยอลอา….ผมทนไม่ไหวแล้วนะ” น้ำเสียงแหบพร่า พราวเสน่ห์ ริมฝีปากเม้นกัดกันอย่างเซ็กซี่ยั่วเย้าอารมณ์ของชานยอลยิ่งนัก ยิ่งเห็นผิวกายขาวเนียนปราศจากเสื้อผ้าคุมกายชานยอลถึงกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ลงอย่างยากลำบาก มือเล็กยังลูบไล้วนตรงส่วนใต้ร่มผ้าด้านในที่เริ่มนูนตามอารมณ์ของชายหนุ่ม ซูโฮกระหยิ่มยิ้มโน้มหน้าเข้าไปใกล้กับใบหน้าคมที่ตั้งใจขับรถ
“เรามาทำบนรถกันดีกว่า มันคงสนุกได้ใจเยอะกว่าไหนๆผพูดจบก็จูบแก้มกร้านไปหนึ่งฟอดและลุกขึ้นเดินข้ามไปยังเบาะหลัง นอนเปลือยเปล่าอ้าขาพร้อมให้อีกฝ่ายมาทำ
ชานยอลมองจากกระจกเห็นร่างบางนอนให้ท่าอยู่หลังรถ มีหรือว่าชานยอลจะไม่ยอมทำตามคำเชิญชวนของอีกฝ่าย ให้ท่ากันแบบนี้ชานยอลก็ชอบซิ
รถคันหรูเลี้ยวจอดข้างทางที่มืดสนิทในยามคำคืน จอดรถไม่ทันสนิทชานยอลก็ปีนข้ามเบาะหลังมาหาคนที่นอนยั่วยุอารมณ์ดิบของเขาให้ลุกโชนขึ้นมา
ร่างสูงใหญ่อยู่หว่างขาอ่อนอ่อนที่นอนอ้าขาเปลือยเปล่ากายให้ชานยอลได้หาความสุขให้กับตน ดวงกลมโตปรือตาหวาน ส่งสายตากระหริ่มกระเรี่ยยั่วเย้าให้ชานยอลตบะแตกและก็เป็นผล
ชานยอลไม่ใช่พระอิฐพระปูนไม่ใช่ภูผาแกร่งที่จะอดทนต่อสิ่งยั่วเย้าตรงหน้าไม่ได้ มีคนให้ท่านอนยั่วให้ทำแบบนี้ชานยอลก็พร้อมจะจัดเต็มให้คุ้มเสียหน่อย
ฝ่ามือสากลูบไล้ขาเรียวอ่อนวกไปวนมาแล้วลากมายังส่วนอ่อนไหวของร่างเล็กที่นอนยิ้มหวานให้กับอีกฝ่าย ยิ่งถูกยั่ว ยิ่งถูกอีกฝ่ายทำให้คลั่งแทบบ้าชานยอลตบะแตกปล่อยอารมณ์ความต้องการ หื่นกระหายในเซ็กส์เหมือนกับสัตว์ป่าผู้หิวโหย พอเจอเหยื่อตะครุบกินทันทีและยิ่งเหยื่อแบบนี้ชานยอลยิ่งชอบนัก
จมูกโด่งซุกไซร์สูดดมซอกคอระหงอย่างหื่นกระหาย กลิ่นกายหอมยั่วยวนอย่างดอกไม้แสนสวยที่ส่งกลิ่นให้ผีเสื้อมาดอมดม รุมเร้มกับสิ่งสวยงามที่ไม่รู้ว่ามันอาจแฝงยาพิษทำให้ตายโดยไม่รู้ตัว
ชานยอลก็เป็นดั่งผีเสื้อ ผีเสื้อที่ชอบสิ่งสวยงามแต่สุดท้ายก็ต้องมาตายเพราะความสวยงามของมัน ความสวยงามที่เต็มไปด้วยยาพิษ
กลิ่นกายที่หอมยั่วยวนใจทำให้ชานยอลแทบบ้า คุ้มคลั่ง ควบคุมความต้องการทางอารมณ์เอาไว้ไม่อยู่ ก้มหน้าก้มตาซุกไซร์ไปตามร่างกายของซูโฮอย่างหื่นกระหาย อดอยากมาแรมปียิ่งซูโฮตอบสนองตอบรับเบียดการมาแนบชิดกายใหญ่ยิ่งทำให้ชานยอลทำกับร่างกายของซูโฮหนักมาขึ้นอย่างหื่นกระหาย
รอยยิ้มมุมปากกระตุกยิ้มเมื่อเหยื่อติดกับ ติดหลุมพรางความสวยงามของซูโฮผู้นี้
“อา…ชานยอล…อืม”เสียงครางหวิว ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อกับความสุขทางกายที่ได้รับถึงมันจะเป็นล่าเหยื่อของซูโฮแต่มันกับทำให้ซูโฮมีความสุขไม่น้อย ถึงไม่ได้รักกันซูโฮกลับชอบมันอยู่ดี
มือบางสอดไล้ขยุ้มผมของอีกฝ่ายอย่างเสียวซ่าน เสียวสรรพกาย ร่างกายร้อนระอุไปด้วยความสุขทางกายที่ได้รับจากชายหนุ่มที่ดูถูกซูโฮคนนี้ว่าเป็นไอ้เด็กแว่น ไอ้เด็กเฉิ่มแต่สุดท้ายคนอย่างชานยอลก็ต้องมาตายรังกับซูโฮจนได้
“อา…อา….อืม….”เสียงร้องหวานเสนาะหูส่งให้อีกคนที่ครอบครองส่วนอ่อนไหวเข้าไปในปาก “อา…ชานยอล…”เสียงครางหวิวยังคงร้องดังออกมาเรื่อยๆ
“อา….อา..ชานยอลลลล”เสียงหวานครางร้องอีกรอบเมื่อส่วนอ่อนไหวที่ถูกครอบครองในปากของชานยอลได้ปล่อยน้ำใสเข้าไปเต็มปาก
“จุนมยอนนายหวานเหลือเกิน”ปลายลิ้นเลียคราบที่ติดมุมปาก ซูโฮกระตุกยิ้มแล้วลุกขึ้นนั่ง ผลักให้ชานยอลนอนพิงประตูรถอีกฝั่ง
“ให้ผมทำบ้างแล้วกัน ผมทำแล้วคุณจะติดใจและหลงผมไม่รู้ลืมเลย”ชานยอลถึงกับยิ้มและนอนมองร่างเล็กในคราบจุนมยอนเป็นคนคุมเกมบ้าง
มือเล็กดึงกางเกงยีนออกจากกายของของชานยอล ตามด้วยกางเกงสีเนื้อ สายตาเล็กจ้องมองแกนกายใหญ่เป็นประกายวิบวับเมื่อได้เห็นมันผงาดออกมาสู้กับปากของเขา
“มันน่ารักจังเลย สงสัยคืนนี้ต้องทำให้มันมีความสุขเสียแล้ว”มือเล็กลูบแกนกายใหญ่อย่างหลงใหล ดวงตาเป็นระวิบระวับ
มือเล็กที่ประคองมันเอาไว้ที่ใบหน้าหวานค่อยๆก้มลงไปครอบครองแกนกายใหญ่เข้าปากอย่างช้าๆพออเข้าได้เท่านั้นซูโฮอมมันรูดเข้าออกเหมือนเด็กได้ไอติมแสนอร่อยทาน มือเล็กก็ยังกอบกำก้อนกลมบีบเค้นเล่นกับมันอย่างสนุกมือ จนชานยอลสะดุ้งร้องซี๊ดออกมา ดวงตากลมปรายมองด้วยรอยยิ้มและบีบเค้นขึ้นอีก ปากก็ยังรูดแกนกายใหญ่เข้าออกในปาก
“อา….จุนมยอน นายนี่สุดยอดจริงๆ”แค่นี้ชานยอลก็หลงใหลและติดใจในรสกามาของซูโฮแล้วซิ
สีหน้าของชานยอลดูมีความสุขเหลือเกิน ความสุขที่ถูกจุนมยอนคนนี้ทำให้ที่ไม่รู้เลยว่าเป็นคนเดียวกับซูโฮที่เคยดูถูก กลั่นแกล้งเอาไว้ทุกวัน
“อา…อา”ซูโฮกระหยิ่มในใจที่อีกคนดูเพิ่งพอใจในสิ่งที่เขาทำให้เหลือเกิน แค่เพิ่งพอใจไม่พอซูโอคนนี้ต้องการให้ชานยอลเสพติดเซ็กส์ของเขาจนต้องเรียกร้องหาทุกวันแล้วเขาจะทำให้ชานยอลเสพติดมันจนเลิกไม่ได้ พอถึงวันนั้นเขาจะสลัดชานยอลทิ้งให้เจ็บปวดกับมันไปจนวันตายที่ได้ทำไว้กับซูโฮมาตลอดให้สาสม
“อา…..”เสียงครางทุ้มสุขสมเมื่อได้ปลดปล่อยมันออกมา ซูโฮกลืนกินมันเข้าไปอย่างเอร็ดอร่อยและโน้มกายนอนทับร่างสูงใหญ่
“ผมทำได้ใจไหมครับ”หลังมือนิมไล้โคล้งหน้าหล่อคมเข้มหล่อเหลาอย่างเอาใจ
“ได้ใจสุดๆนายทำให้ชั้นติดใจในตัวของนายซิจุนมยอน”ซูโฮถึงกับยิ้ม รอยยิ้มของซูโฮทำให้ชานยอลอดใจไม่ไหว้องพรมจูบทั่วใบหน้าหวาน
“เดี๋ยวผมทำให้ถึงใจคุณเป็นร้อยเท่า ทำให้คุณลืมจุนมยอนคนนี้ไม่ลงเลย”
“ทำได้ก็ทำซิ ชั้นก็อยากให้นายทำให้ชั้นเต็มแก่แล้วจุนมยอน”ซูโฮอมยิ้มและลุกขึ้นนั่ง ซูโฮหันไปหยิบอะไรในกระเป๋ากางเกงสักอย่างและหันกลับมาหาชายหนุ่ม “ผมไม่รู้ว่าคุณไปนอนกับใครมาบ้าง ผมจึงต้องป้องกันตัวเองเอาไว้ก่อน”ชานยอลถึงกับยิ้มกับอีกฝ่ายที่รอบคอบและไม่ปล่อยผ่านเรื่องนี้ที่จะต้องใช้ถุงยางก่อนมีเพศสัมพันธ์ทุกครั้ง “คุณคงไม่โกรธผมที่ผมต้องใช้มัน”
“จะโกรธนายทำไม ในเมื่อนายทำเพื่อป้องกันตัวเอง”ซูโฮกระตุกยิ้มและแกะกล่องถุงยางออกมาและค่อยสอดสวมแกนกายใหญ่ ถึงซูโฮจะชอบมีเพศสัมพันธ์กับคนอื่นแต่ซูโฮก็ป้องตัวเองทุกครั้งไม่ให้พลาด
จัดการสวมถุงยางเรียบร้อยซูโฮก็ดันไหล่แกร่งให้นอนพิงประตูและตัวเองค่อยยันกายให้ช่องทางด้านหลังครอบแกนกายใหญ่เข้าไปอย่างช้าๆสีหน้าแววตาหลับตาลงด้วยความเสียวซ่าน รีมฝีปากกัดเม้มไปด้วยความร้อนระอุในกาย
“อา…ของคุณใหญ่ดีจริงๆผมชอบของคุณเหลือเกิน”เมื่อเข้าไปจนมิดด้าม ใบหน้าหวานก็โน้มมาใกล้และกดจูบริมฝีปากหนาของอีกฝ่ายอย่างเอาใจ
“ของนายก็ตอดรัดชั้นดีจริงๆมันได้ใจชั้นสุดๆ”ชานยอลก็ชอบไม่น้อย ชอบกับมันเหลือเกินนี่ครั้งแรกของเขาทั้งสองก็ทำให้ติดใจกันได้เพียงนี้
“อา..อืม”ใบหน้าหล่อเหลาหลับพริ้ม สีหน้าบ่งบอกมีความสุขไม่น้อยเมื่อซูโฮเริ่มขยับสะโพกขึ้นลง จังหวะที่เริ่มหนักถี่รัวขึ้นมันช่างทำให้ชานยอลแทบจะคลั่งตายกับความสุขในครั้งนี้ ไม่เคยมีใครตอบสนองลีลารสเซ็กส์ให้เขาถูกใจได้เพียงนี้ ซูโฮเป็นคนแรกที่ทำให้ชานยอลแทบคลั่งกับลีลารักของตัวเอง
“อา…อา..อืม..จุนมยอน”
“อา อืม ชานยอลอ อา”สองเสียงสอดประสานเป็นเสียงเดียวกันถทวงทำนองรักที่ร่างเล็กเป็นคนคุมเกม เกมที่ทำให้ชานยอลแพ้ราบคาบ
รถคันหรูที่สั่นไหวไปตามแรงอารมณ์ของคนทั้งสองในรถ ถึงจะไม่เห็นว่าคนในรถทำอะไรกันแค่เห็นรถโยกสั่นไหวแบบนี้ก็ไม่ต้องคิดให้มากว่าคนบนรถทำอะไรกันถ้าไม่ใช่เรื่องอย่างว่า แต่ดีที่ว่าแถวนี้ค่อยข้างเงียบไม่ค่อยมีคนเดินผ่านก็ไม่ต้องเห็นใครทำอะไรกันบนรถ
ภายในรถยังคงปรนเปรอ สรรค์สร้างความสุขทางกายให้กันอย่างไม่จักจบจักสิ้น เมื่อได้ลองแล้วมันก็ชักติดใจและถอนตัวออกมาไม่ได้ ยิ่งซูโฮยั่วและทำให้ถึงใจขนาดนี้ชานยอลก็ยิ่งอยากได้ อยากต้องการมากขึ้นอีก ไม่มีใครร้องห้ามกันและกันจนกว่าจะหมดแรงไปเอง
ยอมเสียตัวแต่มีความสุข ได้เอาคืนก็คุ้มกับซูโฮแล้ว ถึงจะรู้ว่ามันผิดไม่ควรทำแต่ซูโฮก็จะทำเพราะมันก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนทั้งนั้น เขาแค่ต้องการความสุข เขาแค่ต้องการปลดปล่อยและอยากเป็นอิสระทำอะไรตามใจชอบบ้าง หลังจากที่ต้องอยู่ในกรงทองมาตลอดยี่สิบปี