Love Is Zero :2:

“อะ….แรง…ลึกอีกจงอิน..อา”เสียงครางกระเส่าไปด้วยความสุขของร่างบางที่นอนอยู่บนโซฟากลางห้อง พอเข้ามาถึงห้องเท่านั้นจงอินก็ทนต่ออารมณ์ของตัวเองไม่ไหวและพี่ชายหน้าหวานยั่วเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วมีหรือว่าจงอินจะทนต่ออารมณ์ที่พวยพุ่งออกมา
เข้าห้องมาคนทั้งสองต่างปรนเปรอความสุขทางกายให้กัน ต่างช่วยกันและกันให้ถึงทรวงสวรรค์ที่รอคอยเขาทั้งสองอยู่ ถึงรอบแล้วรอบเล่าแต่ก็ไม่ทำให้ทั้งจงอินและซูโฮต่างเบื่อกับมันเลย มีแต่ต้องการมากขึ้น มากขึ้นร้องเรียกหากันและกันจนภายในห้องร้อนระอุไปด้วยเปลวไฟกามาของคนทั้งสอง
“อา…พี่จุนมยอน อา…พี่ทำให้ผมคลั่งเซ็กส์ของพี่นะ”เสียงแหบพร่าลุ่มหลงในตัวของร่างบางที่โอบกอดเอาไว้และความเป็นชายอยู่ในตัว กระแทกเข้าออกในกายอย่างต่อเนื่อง
“ก็พี่อยากให้จงอินลุ่มหลงในตัวพี่อยู่แล้ว จงอินจะได้ไม่ทิ้งพี่ไปหาคนอื่น”รอยยิ้มหวานแฝงไปด้วยความเย้ายวน ความพราวเสน่ห์ของร่างบางเปลื่อยเปล่า
“ผมนะไม่ทิ้งพี่อยู่แล้ว แต่พี่นะทิ้งผมไปให้ผู้ชายคนอื่นทำให้ ผมน้อยใจรู้ไหม”ซูโฮยกยิ้มและริมฝีปากเรียวกดจูบริมฝีปากเป็นการงอนง้อ
“พี่ก็กำลังง้อ ทำให้จงอินอยู่ไง จงอินไม่พอใจอีกหรือไง จงอินนะได้มากกว่าคนอื่นอีกนะ อา…”กายบางแนบชิดกับกายหนามากขึ้น สีหน้าเต็มไปด้วยความสุขเมื่อจงอินยังคงกระแทกกายเข้ามาอย่างรุนแรงต่อเนื่อง
“แต่ผมอยากให้พี่ทำให้ผมคนเดียว อยากได้พี่มานอนกอดทั้งวันทั้งคืนไม่ให้ผู้ชายหน้าไหนมาทำกับพี่ได้เลย”ยิ่งพูดก็ยิ่งทำให้จงอินหงุดหงิดใจไม่น้อยและกระแทกแกนกายเข้าไปอย่างแรง อยากให้ร่างกายของพี่จุนมยอนเป๋นของเขาคนเดียว ไม่ใช่ของคนอื่น
จะหาว่าจงอินเป็นเด็กเอาแต่ใจ ขี้อิจฉาก็ได้ จงอินก็ยอมรับ จะให้เด็กอย่างผมอยู่เฉยได้ไง จะให้มองคนพวกนั้นทำกับพี่จุนมยอนอย่างมีความสุขโดยไม่รู้สึกอะไรก็บ้าแล้ว ถึงผมรู้ว่าพี่จุนมยอนไม่ได้มีแค่ผมคนเดียวก็ตาม ยังมีอีกหลายคนที่พี่จุนมยอนมีสัมพันธ์เฉกเช่นกับผม แต่คนพวกนั้นก็แค่ผ่านมาผ่านไป มีไม่กี่คนที่จะได้ทำกับพี่จุนมยอนอย่างผมทุกวัน ถ้าไม่หลงติดใจในรสกามา รสรักของพี่จุนมยอนเสียก่อนก็แค่คืนเดียว
แต่เท่าที่ผ่านมาคนพวกนั้นมักจะติดใจพี่จุนมยอนและมาทำให้พี่จุนมยอนเป็นบ้างวันที่ไม่เหมือนกับผมที่จะได้มาทำกับพี่จุนมยอนทุกคืน ไม่ว่าพี่จุนมยอนจะออกไปทำกับใครมาก็ตามก็ต้องกลับมาทำกับคิมจงอินเหมือนอย่างทุกคืน
“เราตกลงกันแล้วนะจงอิน ถ้าอยากให้พี่ทำ อยากมานอนกอดพี่แบบนี้จงอินก็ห้ามเรียกร้องอะไรจากพี่”ซูโฮดันกายหนานอนราบกับโซฟา ที่ตัวเองนั่งอยู่บนตักของร่างสูงที่มีแกนกายแช่ค้างอยู่ “พี่ให้จงอินได้ทุกอย่าง จงอินอยากได้อะไรจากพี่ พี่ก็ให้จงอินได้ทุกอย่างแต่จงอินก็ต้องทำตามที่ตกลงกันไว้”จงอินยู้หน้าอย่างขัดใจ ซูโฮถึงกับยิ้มออกมากับอาการของเด็กเอาแต่ใจ
“อา….พี่จุนมยอน”จงอินครางเสียงทุ้มออกมาเมื่อซูโฮขยับสะโพกขึ้นลงและนิ้วเรียวบีบคลึ้งเม็ดบนยอดอกทั้งสองข้าง “อา..อืม…อา”เสียงครางทุ้มครางออกมาสลับเสียงเนื้อกระทบเนื้อช่วงล่างที่ซูโฮกำลังง้อ เอาใจเด็กเอาแต่ใจอย่างจงอิน
ลีลารักของซูโฮที่เร่าร้อน ร้อนแรงจนทำให้สติของจงอินกระเจิง ไม่มีเวลามางอน น้อยใจพี่ชายตัวขาวที่กำลังคุมเกมให้อยู่ ซูโฮร้อนแรง เป็นแมวสาวยั่วสวาทแบบนี้ซิต่อให้จงอินงอน น้อยใจแค่ไหนก็ต้องแพ้ราบคาบให้กับซูโฮ
ไม่ใช่แค่จงอินมีความสุขเพียงคนเดียว ซูโฮก็มีความสุขเหมือนกัน มีความสุขไม่ต่างกับจงอิน สีหน้าที่ปริ่มไปด้วยรอยยิ้ม ปริ่มไปด้วยแรงรักที่กำลังย้ำทำให้กับชายหนุ่มรุ่นน้องมีความสุข ครางเสียงทุ้มแหบพร่าของจงอินยิ่งสร้างอารมณ์ทางเพศความต้องการมากขึ้น
มือเล็กจับมือหนาของคนที่นอนครางกระเส่าสุขสมให้มาจับส่วนอ่อนไหวของตัวเองทั้งที่ก็ขยับยกสะโพกขึ้นลงถี่รัว จนตัวเองก็ครางกระเส่าไปกับแรงอารมณ์ปรารถนาไม่ต่างกัน
เสียงแหบพร่าครางทุ้มยังคงดังต่อมา ฝ่ามือใหญ่ของตัวเองก็จับรูดแกนกายเล็กอย่างสนุกมือ บีบปล่อยไปตามอารมณ์ทางกาย อารมณ์แห่งไฟกามา อารมณ์ดิบของเด็กหนุ่ม
สองสายตายิ้มให้กันที่ต่างมอบแลกเปลี่ยนไฟรัก ไฟกามาให้กับร่างกายให้เต็มอิ่มกับค่ำคืนนี้ แต่มันคงไม่ได้หยุดแค่คืนนี้มันยังคงมีต่อไปยันเช้าในมือจงอินยังคงต้องการรสเซ็กส์ของพี่ชายหน้าหวานอย่างไม่รู้จักจบ

ร่างกายขาวบางชำระกายภายใต้สายน้ำที่ไหลลงมาจากฝักบัว ร่างบางฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีในเช้าวันใหม่ที่เมื่อคืนเขามีความสุขกับรสเซ็กส์จากชานยอลและจงอินเด็กรุ่นน้อง ทำให้เช้านี้ซูโฮดูมีความสุขไม่น้อย
“อาบด้วยคนนะ”จงอินเดินเข้ามาสวมกอดร่างเล็กจากด้านหลัง ฝ่ามือลูบไล้ไปตามหน้าท้องแบนราบ ไล้ขึ้นมาหน้าอกบางที่กระเพื่อมไปตามเสียงลมหายใจที่โดนเด็กกระตุ้นอารมณ์ในกายให้ตี่นขึ้นมา
“จะอาบอย่างเดียวหรือจะให้ทำอย่างอื่นด้วย”ใบหน้าเอี่ยวมามองและหันกายเข้าหาเด็กเอาแต่ใจ เมื่อคืนยังไม่พอยังมาต่อตอนเช้าอีก
จงอินผลักไหล่เล็กติดกำแพงห้องน้ำ สายตาคมเข้มจ้องมองอย่างเป็นประกายและก็ได้รับรอยยิ้มหวานจากพี่ชายหน้าหวานให้ใจของจงอินสั่นระรัว
“อาบอย่างเดียวมันก็ไม่สนุก มันต้องทำอย่างอื่นไปด้วยถึงจะสนุกซิครับ”ยกยิ้มพร้อมแววตาเจ้าเล่ห์ แววตาแบบนี้ไม่ต้องบอกว่าร่างบางจะเจออะไรหลังจากนี้
ร่างสูงของเด็กมอปลายนั่งคุกเข่าลง ใบหน้าคมเข้มโน้มมาใกล้ส่วนอ่อนไหวของร่างบางที่เปียกไปด้วยน้ำ น่าสัมผัสน่าครอบครองให้อีกฝ่ายได้เชยชม
ส่วนอ่อนไหวที่ลู่ลมถูกฝ่ามือหนาประคองใกล้กับปากอุ่นร้อน เรียวลิ้นร้อนลากเลียตวัดเลียส่วนอ่อนไหวอย่างชำนิชำนาญ กายเล็กกระสับกระส่ายไปด้วยความเสียวกระสัน เสียวซ่านไปทั่วสรรพกาย
กายเล็กบิดเร่าไปกับอาการรุ่มร้อนในอก ในกายมันช่างร้อนไปทั้งกายทั้งที่มีสายน้ำลงกระทบเนื้อกายของตัวเอง ไม่มีอะไรมาดับความเร้าร้อนของตัวเองได้
“อา…จงอิน อา ซี๊ดดด..”เสียงร้องกระเส่าพร้อมกายบิดเร่าไปตามสัมผัสอันเร่าร้อนที่จงอินทำให้มันช่างทำให้ซูโฮคนนี้ขาอ่อนแทบจะล้มแต่ดีที่ว่ายังมีมือหนามาจับตรงสะโพกมันให้ทรุดล้มลง
“อา..อา..ซี๊ด อืม…อา”เสียงครางกระเส่าสุขสมเมื่อส่วนอ่อนไหวถูกคนอายุน้อยกว่าครอบครองทำให้สุขหฤหรรษ์ไม่น้อย “อ๊ะ…อ๊า….”ซูโฮครางร้องสุดเสียงเมื่อถึงฝั่งฝัน ร่างเล็กทรุดลงกับพื้นอย่างหมดแรง อ่อนล้า หอบเหนื่อยไม่น้อยแต่มันก็มีความสุขไม่น้อยที่ได้สำเร็จความใคร่ แต่แค่นี้มันยังคงไม่ถึงใจสำหรับซูโฮ
“เข้ามาในตัวพี่อีกรอบซิ”ซูโฮลุกขึ้นนั่งทำท่าก้นโค้งเป็นสะพานโค้ง เอี่ยวหน้ามายิ้มหวาน กระดิกอีกนิ้วให้อีกคนเข้ามาทำตัวเร็วๆ
จงอินกดยิ้มและลุกขึ้นมาจัดการคนชอบยั่วที่พาแกนกายใหญ่ของตัวเองเข้าไปในช่องทางรักของอีกฝ่ายทีเดียวรวด ซูโฮแทบจะเซล้มแต่ก็หยันตัวเอาไว้ได้
สองร่างต่างตอบสนอง ต่างถ่ายทอดความสุขให้กันท่ามกลางสายน้ำที่ไหลลงมากระทบผิวกายของคนทั้งสอง สะโพกมนขยับเคลื่อนไปตามแรงจังหวะรักของแกนกายที่กระแทกเข้าในกาย แก้มก้นขาวๆทั้งสองข้างมันช่างขาว ยั่วตาจงอินเหลือเกินจนห้ามใจไม่ไหวต้องก้มลงไปฟัดหอมทั้งสองข้างให้ชื่นใจ
กายเล็กยังคงขยับ สั่นไหวไปตามแรงอารมณ์รักของร่างสูงที่กดกระแทกถี่รัว ใส่มาอย่างเต็มแรงที่มันเข้ามาทั้งลึก ทั้งแรง ได้ใจซูโฮคนนี้เหลือเกินและลีลารักของซูโฮก็ทำให้จงอินหลงใหล คลั่งไคล้ ความยั่วยวน หว่านเสน่ห์ของซูโฮทำให้เด็กมอปลายคนนี้ลุ่มหลง คลั่งไคล้จนไม่อยากไปเรียน อยากอยู่กับพี่ชายคนนี้ไปทั้งวัน
“ไปเรียนได้แล้ว”ซูโฮดันหลังเด็กเอาแต่ใจให้กลับไปเรียนหลังจากจบบทรักจากเมื่อเช้า
“นี่มันสายมากแล้วนะพี่ ผมไม่อยากไปเรียนเลย ผมอยากอยู่กับพี่มากกว่า”ทำน้ำเสียงออดอ้อนหวังว่าพี่ชายหน้าหวานจะยอม
“จงอินจะมาอยู่กับพี่ตอนนี้ไม่ได้ เดี๋ยวหมอลู่ฮานจะมาหาพี่ ถ้ามาเจอจงอินพี่ก็แย่ซิ”จงอินถึงกับบุ้ยหน้า ที่แท้ก็จะมีผู้ชายอื่นมาหา “กลับไปเรียนก่อนแล้วคืนนี้พี่จะรอเราอยู่ที่ห้อง”
“พี่จะอยู่รอผมจริงหรือไง เดี๋ยวพี่ก็ออกไปกับคนอื่นอีก”บอกออกมาไม่เชื่อ ซูโฮถึงกับยิ้ม
“ถ้ามีจงอินมาทำให้พี่คืนนี้ พี่ก็จะไม่ออกไปและพี่จะโทรยกเลิกนัดคนพวกนั้นให้หมด”
“พี่สัญญากับผมแล้วนะ ถ้าพี่ผิดสัญญากับผม ผมจะมาอาระวาทพี่ถึงห้องเลยคอยดูซิ”ซูโฮถึงกับยิ้มขำ
“ไม่กล้าผิดสัญญาหรอก”บอกด้วยรอยยิ้มแล้วเขย่งจูบบนแก้มสาก “แล้วพี่จะนอนรอเราเลย”จงอินยิ้มออกมาและยอมกลับไปเรียน ก่อนที่จะออกไปก็จุ๊บปากอมชมพูหนึ่งจุ๊บ
จงอินเดินออกมาจากห้องด้วยรอยยิ้มอารมณ์ดีและหันมาลูฮานที่เดินสวนผ่านกับเขาที่กำลังจะเดินตรงไปยังห้องของซูโฮ ลูฮานก็ยิ้มกลับให้กับเด็กหนุ่มที่สวนกัน เขาไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวแต่ทุกครั้งที่มาหาซูโฮก็จะเจอกับเด็กคนนี้ คงเป็นเด็กที่อยู่ในคอนโดนี้เหมือนกันที่ไม่รู้เลยว่าเป็นผู้ชายในสต็อกของซูโฮอีกคน

Talk
30ก่อนแล้วกัน อีก70จะเป็นลูโฮ สำหรับ30พาร์ทแรกจะเป็นไคโฮนะค่ะ ตามไปอ่าน 30ได้ในบล็อกกันเลย
ติดแท๊ก สครีม #ฟิคคนไร้ค่า